با توجه به اهمیت سرعت بالا در تصادفات جاده ای، این پژوهش به دنبال ارزیابی تاثیر خط کشی سطح راه در آرام سازی ترافیک با استناد به نتایج حاصل از دستگاه شبیه ساز رانندگی است. در این پژوهش از 40 شرکت کننده استفاده شده است که اطلاعات یک نفر به دلیل نقص فنی دستگاه حذف شده و داده های 39 نفر از شرکت کنندگان ( شامل 32 مرد و 7 زن) با میانگین سنی 28 سال و حداقل 3 سال سابقه رانندگی و بیش از 5000 کیلومتر رانندگی در سال مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان در چهار سناریو شامل خطکشی عرضی ممتد، خطکشی عرضی محیطی، خط کشی دندان اژدهایی و خط کشی هاشور حاشیه ای شرکت کرده اند و اطلاعات مربوط به سرعت و جابجایی جانبی رانندگان، پروفیل سرعت و جابجایی جانبی رانندگان در سناریو بدون علائم و هرکدام از سناریوها به صورت مطالعات قبل و بعد، جمع آوری و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین سرعت رانندگان در سه سناریوی اول 12 الی 15 کیلومتر بر ساعت کاهش یافته، در حالی که در سناریوی چهارم که شامل خطکشی هاشور حاشیه ای بوده است، این کاهش به 21.9 کیلومتر بر ساعت رسیده است. همچنین جابجایی جانبی رانندگان در سناریوی اول بر خلاف انتظار افزایش داشته و در سناریوی دوم و سوم کاهش زیادی نداشته که نشان می دهد این علائم بر جابجایی جانبی رانندگان چندان تاثیرگذار نبوده است. اما در سناریوی چهارم که شامل خطکشی هاشور حاشیه ای بوده، به میزان 17.3 سانتیمتر کاهش یافته است.

زمینه و هدف: در پدید آمدن تصادفات رانندگی چهار عامل انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط موثرند. از پارامترهای اساسی در عامل انسانی می توان به فاکتورهای شخصیتی اشاره نمود که باعث شکل گیری رفتار افراد می گردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر شخصیت بر خطاهای رانندگی با استفاده از شبیه ساز رانندگی انجام گردید. روش کار: این مطالعه بر روی 80 راننده با محدوده سنی 20 تا 40 سال انجام شد. برای بررسی خطاهای رانندگی از شبیه ساز خودرو پراید و متغیر های انحراف عرضی خودرو، میزان افزایش سرعت و برخورد با مانع استفاده شد. ویژگی های شخصیتی افراد نیز توسط پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت گلدبرگ تعیین گردید. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات آنها توسط نرم افزار spss نسخه 21 آنالیز گردید. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که عوامل شخصیتی روان رنجوری، برونگرایی و گشودگی به تجربه با متغیرهای برخورد، سرعت و انحراف عرضی خودرو ارتباط مستقیم و معنی دار داشت (P<0. 05). توافق و وظیفه شناسی بر متغیرهای سرعت و انحراف عرضی خودرو اثر معکوس داشت که این ارتباط از لحاظ آماری معنی دار نبود (P>0. 05). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان دادند که برخی فاکتورهای شخصیتی با خطاهای رانندگی دارای همبستگی هستند. رانندگی یک فعالیت معمولی روزانه است که به پردازش اطلاعات پویا نیاز دارد که این پردازش اطلاعات در شخصیت های مختلف متفاوت بوده و منجر به تغییر میزان خطاهای رانندگی می گردد.

زمینه و هدف: شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه عوامل ایجاد کننده حواس پرتی و عدم توجه راننده یکی از دلایل اصلی تصادفات وسایل نقلیه است. یکی از عواملی که می تواند بر عملکرد رانندگی افراد تاثیر داشته باشد، ارسال پیامک است. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر نوشتن پیامک بر عملکردهای رانندگی با استفاده از شبیه ساز رانندگی است. روش بررسی: این مطالعه بر روی 80 نفر از دانشجویان با محدوده سنی 20 تا 40 سال و با استفاده از شبیه ساز کلاس 2 انجام شد. برای بررسی عملکرد رانندگان از متغیر های زمان واکنش، انحراف عرضی خودرو و کنترل سرعت در دو حالت رانندگی بدون نوشتن پیامک و رانندگی در حال نوشتن پیامک استفاده شد. سناریو اصلی مطالعه شامل رانندگی به مسافت 20 کیلومتر در یک بزرگراه بود. یافته ها: میانگین انحراف عرضی لحظه ای خودرو برای رانندگان در دو مرحله بدون نوشتن پیامک و نوشتن پیامک به ترتیب برابر 88/0 و 36/1 متر به دست آمد که از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی دار بود (001/0>P). همچنین میانگین زمان واکنش برای رانندگان در دو مرحله بدون نوشتن پیامک و نوشتن پیامک به ترتیب برابر 23/1 و 52/1 ثانیه به دست آمد که از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی دار بود (001/0>P). همچنین میانگین سرعت برای رانندگان در دو مرحله به ترتیب برابر 12/35 و 04/34 متر بر ثانیه بود که از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی دار بود (020/0= P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که نوشتن پیامک در حین رانندگی باعث تاثیر منفی بر عملکرد رانندگی می شود. نتایج این مطالعه پیامدهای مستقیمی برای رانندگانی دارد که درگیر این نوع رفتارهای منحرف کننده درحین رانندگی هستند، لذا داشتن آگاهی از تاثیر استفاده از تلفن همراه در حین رانندگی بر عملکرد رانندگی امری مهم و ضروری در بین رانندگان می باشد

زمینه و هدف: حوادث ترافیکی جاده ها سالانه جان بیش از 2/1 میلیون انسان را می گیرد و نیز باعث ناتوانی حدود 50 میلیون نفر در دنیا می شود. رانندگی و هدایت یک وسیله نقلیه نیازمند تخصیص سطوح متفاوتی از توجه افراد است. در این رابطه می توان به نقش بارکاری ذهنی نیز اشاره کرد. بارکاری ذهنی خود به عنوان نیازمندی که یک وظیفه بر منابع ذهنی و شناختی در دسترس افراد تحمیل می کند، شناخته می شود جنسیت افراد یکی از عوامل تاثیرگذار احتمالی بر عملکرد رانندگی می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر جنسیت بر عملکرد رانندگی و بارکاری ذهنی رانندگان جوان با استفاده از شبیه ساز رانندگی بود. روش بررسی: در این مطالعه 40 نفر راننده (20 نفر زن و 20 نفر مرد) با محدوده سنی 20 تا 29 سال مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی عملکرد رانندگان توسط شبیه ساز خودرو پراید و متغیر های وظیفه تشخیص محیطی (PDT) و انحراف عرضی خودرو در دو حالت رانندگی بدون محاسبات ذهنی و رانندگی در حال انجام محاسبات ذهنی انجام شد. همچنین از مقیاسهای خودگزارشی درجه تلاش ذهنی (RSME) و مقیاس بار کاری یکپارچه (IWS) جهت برآورد بارکاری ذهنی استفاده گردید. سناریو اصلی مطالعه شامل رانندگی به مسافت 20 کیلومتر در یک بزرگراه بود. یافته ها: میانگین انحراف عرضی خودرو برای رانندگان زن و مرد در مرحله بدون محاسبات ذهنی به ترتیب برابر 55/0 و 51/0 متر به دست آمد. همچنین میانگین زمان واکنش نیز در این مرحله برای زنان و مردان به ترتیب برابر 482 و 450 میلی ثانیه محاسبه گردید. درحالت انجام محاسبات ذهنی نیز میانگین انحراف عرضی خودرو زنان و مردان به ترتیب برابر 67/0 و 62/0 متر و میانگین زمان واکنش زنان و مردان نیز به ترتیب برابر 606 و 569 میلی ثانیه بدست آمد. بر اساس مقیاس های درجه تلاش ذهنی و مقیاس بار کاری یکپارچه نیز زنان متحمل بارکاری ذهنی بیشتری شدند اگرچه در مورد اغلب متغیرهای مطالعه اختلاف مقادیر مربوط به مردان و زنان بر اساس آزمون تی مستقل معنادار نبود (P-value>0. 05). همچنین رانندگی در حالت انجام محاسبات ذهنی موجب افزایش معنادار (P-value˂ 0. 05) مقادیر انحراف عرضی خودرو، زمان واکنش و مقادیر مقیاس های درجه تلاش ذهنی و مقیاس بار کاری یکپارچه گردید. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد در اغلب موارد علی رغم اینکه در تمامی موارد عملکرد رانندگی زنان نسبت به مردان ضعیف تر بود اما سطح اختلاف مقادیر متغیر های مورد مطالعه در دو گروه از جنبه آماری معنادار نبود. همچنین این مطالعه نشان داد که تحمیل نیاز شناختی بالاتر توسط وظیفه انجام محاسبات ذهنی می تواند تاثیر چشمگیری بر افت عملکرد های رانندگی هر دو گروه مردان و زنان داشته باشد. از دیگر نتایج مهم این مطالعه، همبستگی نسبتا خوب و قابل توجه مقادیر شاخص های درجه تلاش ذهنی و مقیاس بار کاری یکپارچه با زمان واکنش و انحراف عرضی خودرو بود که نشان دهنده اعتبار مناسب این مقیاس ها در اندازه گیری بارکاری ذهنی رانندگان بود.

خواب آلودگی رانندگان یکی از علل مهم تصادفات شدید می باشد و بر اساس آمار، خواب آلودگی علت 30% تا 37% سوانح جاده ای منجر به فوت در ایران است. در این مطالعه از اطلاعات خودرو و جاده مبتنی بر فرمان و موقعیت عرضی خودرو جهت تشخیص خواب آلودگی راننده ها استفاده شده است. آزمایشات بر روی راننده های سواری در شبیه ساز رانندگی انجام شد. شرکت کنندگان از بین راننده های مرد 21 تا 28 ساله و با میزان تمایل به خواب بالا (10 ³ شاخص خواب آلودگی اپ ورث) انتخاب شدند. سناریو شامل رانندگی بر روی جاده یکنواخت مجازی در دو حالت هوشیار و خواب آلوده بود. از معیار خواب آلودگی کرولینسکا و ارزیابی تصاویر ویدیویی راننده ها توسط ناظرین آزمایش جهت صحه گذاری بر نتایج آزمایشات استفاده شد. نتایج نشان دادند که منحنی فاز غربیلک فرمان (شاخص بیضی)، انحراف معیار زاویه فرمان، انحراف معیار موقعیت عرضی و میانگین موقعیت عرضی خودرو با خواب آلودگی راننده ها رابطه مستقیم دارند. انتخاب آستانه خواب آلودگی برای هر یک از شاخصه ها بر مبنای کمینه کردن اعلام هشدار برای خطاهای مثبت انجام گرفت. دقت تشخیص خواب آلودگی برای شاخص بیضی 77%، انحراف معیار زاویه فرمان 76%، انحراف معیار موقعیت عرضی 67% و برای میانگین موقعیت عرضی 65% بدست آمد.

زمینه و هدف: مهمترین عامل در تصادف با خودروی مقابل عوامل انسانی می باشند. راننده با توجه به چراغ های ترمز متوجه خطر شده و اقدام به عکس العمل می نماید. زمان انجام این عکس العمل می تواند از بروز تصادف جلوگیری کند. مطالعه با هدف ارزیابی زمان واکنش راننده به چراغ ترمز استاندارد و چراغ ترمز چشمک زن پویا با استفاده از دستگاه شبیه ساز رانندگی انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه پژوهشی مداخله ای از نوع تجربی می باشد که بر روی 46 راننده (10 زن و 36 مرد) انجام گرفته است. هر یک از شرکت کنندگان به مدت 1 ساعت با دستگاه شبیه ساز با چراغ ترمز استاندارد و چراغ ترمز چشمک زن در شرایط روز و شب به رانندگی پرداختند.یافته ها: نتایج نشان داد که بازای هر سال افزایش سن رانندگان، زمان واکنش 11.585 میلی ثانیه کاهش می یابد. زنان زمان واکنش آهسته تری نسبت به مردان داشتند. رابطه معنی داری بین شرایط رانندگی و زمان واکنش ترمز مشاهده نشده و زمان سپری شده از تاریخ اخذ گواهینامه اثر معنی داری روی زمان واکنش نگذاشته است.نتیجه گیری: در مجموع این تحقیق نشان داد که استفاده از چراغ قرمز چشمک زن پویا با فرکانس 7 هرتز زمان واکنش ترمز را بطور معنی داری کاهش می دهد.

مقدمه: خستگی ذهنی یکی از علل اصلی حوادث جاده ای است. بیش از 30 درصد حوادث به علت خواب آلودگی و خستگی راننده اتفاق می افتد، لذا شناسایی ابزارها و روش هایی به منظور تشخیص زودهنگام خستگی و خواب آلودگی از اهمیت بسیاری در پیشگیری از حوادث برخوردار است. در این میان استفاده از روش های بیولوژیکی مانندEEG  می تواند از معتبرترین روش ها باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش توصیفی - تحلیلی در روی 19 نفر از رانندگان سواری مرد انجام گردید. به منظور القای بیشتر خستگی از رانندگان خواسته شد که حداقل 18 ساعت قبل از آزمایش نخوابند و 12 ساعت پیش از آن از خوردن نوشیدنی های کافیین دار و مواد محرک خودداری نمایند. وضعیت خواب رانندگان از طریق فرم یادداشت خواب از یک هفته قبل کنترل می شد. رانندگان می بایست یک جاده 110 کیلومتری را با سرعت 90 کیلومتر در ساعت با حفظ مسیر حرکت طی کنند. میزان خستگی ذهنی در هر 10 دقیقه با مقیاس خواب آلودگی کرولینسکا ثبت می شد. همچنین ارزشیابی ویدیویی از چهره راننده از لحاظ خستگی در هر 10 دقیقه توسط دو نفر از پژوهشگران آموزش دیده انجام می شد. در طول رانندگی روی شبیه ساز، امواج مغزی با 16 کانال ثبت می شد. پس از فیلترکردن و حذف سیگنال های مزاحم، توان نسبی و مطلق آلفا در کانال های مختلف محاسبه گردید. سپس از آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون تی زوجی برای آزمون همبستگی و مقایسه میانگین ها در 10 دقیقه ابتدایی و انتهایی رانندگی استفاده شد.یافته ها: این مطالعه نشان داد که بین میزان خودارزیابی خستگی در 10 دقیقه ابتدایی و انتهایی مسیر اختلاف معنادار وجود داشت (P<0.001). این امر در مورد ارزشیابی ویدیویی نیز صدق می کرد. میانگین توان مطلق آلفا در 10 دقیقه انتهایی نسبت به 10 دقیقه ابتدایی مسیر افزایش معنادار داشت (P<0.001)، در حالی که توان نسبی آلفا در 10 دقیقه انتهایی نسبت به 10 دقیقه ابتدایی مسیر تفاوتی نداشت.نتیجه گیری: خستگی ذهنی راننده یکی از مشکلات بسیار مهم رانندگان از دیدگاه ایمنی جاده به حساب می آید. این مطالعه حاکی است که امواج مغزی و بویژه توان مطلق آلفا می تواند شاخص خوبی برای پیش بینی زودهنگام خستگی ذهنی راننده باشد.